မရဏေက်ာပိုးျဖင့္ အသက္ေမြးသူမ်ား

(မုိးယင္းႀကီးေရတိမ္ေဒသ) 
 သားႀကီး (၂၄ ႏွစ္)က လွ်ပ္စစ္ခလုပ္ကိုဖြင့္လိုက္ၿပီး ၀ါးတုတ္တံႏွစ္ေခ်ာင္းထိပ္မွာ တပ္ဆင္ထားတဲ့ သံေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေရစပ္စပ္ထဲကိုထုိးခ်လိုက္တဲ့အခါ မၾကာခင္မွာပဲ ငါးခူတစ္ေကာင္ ေရေပၚေပၚလာတယ္။ ေပၚလာတဲ့ ငါးခူကိုေရထဲကဆယ္ၿပီး ပလုိင္းထဲေကာက္ထည့္လိုက္တယ္။သူ႔ေက်ာေပၚမွာ ပလတ္စတစ္ ပံုးထဲထည့္ထားတဲ့ ၁၂ ဗို႔ဘက္ထရီအိုးတစ္လံုးရွိၿပီး ရင္ဘတ္မွာ ပလိုင္းကိုလြယ္ထားတယ္။ ဘက္ထရီအုိးနဲ႔တြဲထားတဲ့ လွ်ပ္စစ္၀ါယာေလွ်ာ့တုိက္တဲ့ စက္ခလုတ္ ခံုက တဒီးဒီးအသံျမည္ေနတယ္။
`ေသမင္းတမန္ကို ေက်ာမွာလြယ္ထားရတာ။ အခန္႔မသင့္ရင္ လူပါေသသြားႏိုင္တယ္´ လို႔ ၀ါယာေလွ်ာ့တိုက္ေနရင္း သားႀကီးက ေျပာတယ္။
ေရထဲကိုခ်ထားတဲ့ လွ်ပ္စစ္စီးေနတဲ့သံေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းရဲ႕ ပတ္ပတ္လည္မွာ လွ်ပ္စစ္စီးေနၿပီး ၄င္းစက္ကြင္းအတြင္းကို၀င္လာတဲ့ ေရေနသတၱ၀ါမွန္သမွ်ဟာ ဓါတ္လိုက္ခံရပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ငါးေတြ ပက္လက္လန္ၿပီးေရေပၚေပၚလာတယ္။
သားႀကီးငါးဖမ္းအသက္ေမြးတဲ့ မုိးယင္းႀကီးေရတိမ္ေဒသမွာ လွ်ပ္စစ္၀ါယာေလွ်ာ့တုိက္ငါးဖမ္းနည္းကို တံငါအမ်ားစုက အသံုးျပဳၾကပါတယ္။ သည္နည္းဟာ ေရေနသတၱ၀ါေတြနဲ႔ ေရတိမ္ေဒသရဲ႕ ေဂဟေဗဒစနစ္ကို ပ်က္ဆီးေစႏုိင္တာေၾကာင့္ တားျမစ္ထားတဲ့ငါးဖမ္းနည္းျဖစ္ေပမယ့္ ပိုက္နဲ႔ဖမ္းရတာထက္ပိုလြယ္တဲ့အတြက္ အသံုးျပဳလာၾကတာျဖစ္ပါတယ္။
 
မုိးယင္းႀကီးအင္းအတြင္း လွ်ပ္စစ္ေရွာ့တုိက္နည္းျဖင့္ငါးဖမ္းေနသူတစ္ဦး ။ (ဓါတ္ပံု - YPI)


မိုးယင္းႀကီးေရတိမ္ေဒသ
မုိးယင္းႀကီးေရတိမ္ေဒသဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕စီးပြားေရးၿမိဳ႕ေတာ္ရန္ကုန္ရဲ႕ ေျမာက္ဘက္ ၇၀ မုိင္ ( ၁၁၂ ကီလိုမီတာ) အကြာမွာတည္ရွိၿပီး စတုရန္းဧရိယာ ၄၀ မုိင္ (၁၀၃ စတုရန္းကီလိုမီတာ) က်ယ္၀န္းပါတယ္။ ၁၈၇၈ ခုႏွစ္မွာ ေရေလွာင္တမံအျဖစ္တည္ေဆာက္ခဲ့ၿပီး ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွာ ၄င္းေရတိမ္ေဒသ ကို ေဘးမဲ့ေတာ အျဖစ္သတ္မွတ္ခ့ဲပါတယ္။
၄င္းေရတိမ္ေဒသဟာ ဘဘာ၀အေျခခံခရီးသြားလုပ္ငန္းျဖစ္တဲ့ ငွက္ၾကည့္ခရီးစဥ္အျဖစ္ထင္ရွားတဲ့ေဒသျဖစ္ပါတယ္။ ငွက္မ်ိဳးစိတ္ေပါင္း ၁၂၅ ေက်ာ္ေတြ႕ရွိႏိုင္ ၿပီး မ်ိဳးစိတ္ ၇၀ ခန္႔ဟာ ေဆာင္းခိုငွက္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ငါးမ်ိဳးစိတ္ေပါင္း ၄၀ ေက်ာ္ေတြ႕ရွိႏိုင္တယ္လို႔ သစ္ေတာဦးစီးဌာန၊ သဘာ၀ႏွင့္သားငွက္တိရစၧာန္ ထိန္းသိမ္းေရးဌာနရဲ႕ ေလ့လာေတြ႕ရွိခ်က္ေတြကဆုိပါတယ္။
မုိးယင္းႀကီးအင္းကိုအမွီျပဳေနထုိင္တဲ့ ေက်းရြာေပါင္း ၁၇ ရြာရွိၿပီး လူဦးေရ ၃၀,၀၀၀ ေက်ာ္ရွိတယ္လို႔ခန္႔မွန္းပါတယ္။ ၄င္းတုိ႔ထဲက ၇၀ % ဟာ တံငါ သည္ေတြျဖစ္ၾကပါတယ္။
ေရတိမ္ေဒသဆိုတဲ့အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆုိခ်က္မွာ ၄င္းေဒသကိုမွီခိုေနတဲ့သူေတြကို သံုးခြင့္ေပးရမယ္ဆိုတာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စီးပြားျဖစ္အသံုးျပဳခြင့္ေပးတာ မဟုတ္ ဘဲ တစ္ပိုင္တစ္ႏိုင္သံုးစြဲခြင့္ေပးတာကိုဆုိလိုတယ္လုိ႔ ၄င္းေဒသမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးသူ အမည္မေဖာ္လိုတဲ့ သစ္ေတာထိန္းသိမ္းေရးပညာရွင္တစ္ဦးက ရွင္းျပပါတယ္။
မုိးယင္းႀကီးကိုေဘးမဲ့ေတာအျဖစ္သတ္မွတ္ထားတာေၾကာင့္ အင္းထဲမွာငါးဖမ္းခြင့္ေတာ့တရား၀င္ခြင့္ျပဳမထားပါဘူး။ မိသားစုစား၀တ္ေနေရးအတြက္ တစ္ပိုင္ တစ္ႏိုင္အသံုးျပဳခြင့္ေတာ့ နားလည္မႈနဲ႔ေပးထားတယ္။ ` ဒါေပမယ့္ အဲဒီအထဲမွာ လွ်ပ္စစ္၀ါယာေလွ်ာ့တုိက္ငါးဖမ္းနည္းကို လံုး၀ခြင့္မျပဳပါဘူး´ ဟု ၄င္းကေျပာပါ တယ္။ လွ်ပ္စစ္၀ါယာေလွ်ာ့တုိက္နည္းကို ရင္တြန္းပိုက္ေတြမွာလည္းသုံုးၾကပါတယ္။ ရင္တြန္းပိုက္ဆိုတာ လူကေရထဲဆင္းၿပီး ၀ါးလံုးႏွစ္ေခ်ာင္းမွာခ်ည္ထား တဲ့ ပိုက္ကို တြန္းၿပီးငါးဖမ္းတဲ့နည္းျဖစ္ပါတယ္။ ပိုက္အစြန္းထိပ္ႏွစ္ဖက္မွာ လွ်ပ္စစ္၀ါယာၾကိဳးႏွစ္ေခ်ာင္းကိုခ်ည္ထားၿပီး ေလွ်ာ့တုိက္တဲ့နည္းပါ။
အမ်ားစုကေတာ့ ၀ါးတုတ္တံထိပ္မွာ သံေခ်ာင္းတပ္ၿပီးလမ္းေလွ်ာက္ေလွ်ာ့တိုက္နည္းကို အသံုးျပဳၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ သည္နည္းက အရင္းအႏွီးနည္းၿပီး အလြယ္တကူလုပ္ႏုိင္တဲ့နည္းျဖစ္တာေၾကာင့္ပါ။ ၄င္းငါးဖမ္းနည္းဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ေျခာက္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က မုိုးယင္းႀကီးေဒသကိုစတင္ေရာက္ရွိလာခဲ့ၿပီး တစ္စတစ္စတြင္တြင္က်ယ္က်ယ္အသံုးျပဳလာၾကတာျဖစ္တယ္လို႔တံငါသည္ေတြကေျပာၾကပါတယ္။
မုိးယင္းႀကီးအုပ္ခ်ဳပ္ေရးဌာနမွာ ၀န္ထမ္းအင္အားနဲ႔ ဘတ္ဂ်က္အင္အားနည္းတာေၾကာင့္ လွ်ပ္စစ္၀ါယာေလွ်ာ့ တိုက္ငါးဖမ္းနည္းအသံုးျပဳသူအေရအတြက္ အတိအက်သိဖုိ႔ခက္တယ္လို႔ အမည္မေဖာ္လိုတဲ့ သစ္ေတာပညာရွင္က ေျပာပါတယ္။
ေရတိမ္ေဒသႏွင့္အစာကြင္းဆက္
လွ်ပ္စစ္၀ါယာေလွ်ာ့တိုက္တဲ့အခါ လွ်ပ္စစ္စီးေၾကာင္းထဲရွိသမွ် ငါးအပါအ၀င္အျခား ေရေနသတၱ၀ါေတြကိုပါ ထိခုိက္ပါတယ္။ ၄င္းလွ်ပ္စစ္စီးေၾကာင္းနဲ႔ထိေတြ႕မိတဲ့ ငါးမွန္သမွ်ရဲ႕ မ်ိဳးပြားမႈအဂၤါေတြ ပ်က္စီးေစႏိုင္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
`၀ါယာေလွ်ာ့တိုက္ခံလိုက္ရတဲ့ငါးေတြမွာ ငါးအထီးေတြေတာင္ အထီးစစ္စစ္မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ဂ်ီပုန္းေတြျဖစ္ကုန္တယ္´ လို႔ ၄င္းပညာရွင္ကေျပာပါတယ္။
၀ါယာေလွ်ာ့တုိက္တာေၾကာင့္ေရထဲမွာေနထုိင္တဲ့ငါးအပါအ၀င္ ေရပိုးေရမႊားေလးေတြကိုပါေသေစႏိုင္တာေၾကာင့္ ၄င္းတုိ႔ကိုအစားအစာအျဖစ္မွီခိုေနတဲ့ ငါးငယ္ေတြ၊ ငါးငယ္ေတြကိုမွီခိုေနထုိင္တဲ့ ငါးႀကီးေတြစသျဖင့္ အစာကြင္းဆက္ကို အဆင့္ဆင့္ထိခိုက္ေစႏိုင္ပါတယ္။
အဲသည့္အခါ ၄င္းငါးေတြကိုအစာအျဖစ္စားသံုးတဲ့ ငွက္ေတြလည္းရွားပါးလာႏုိင္ၿပီး မုိးယင္းႀကီးေရတိမ္ေဒသရဲ႕ ေဂဟေဗဒ စနစ္ကုိပါထိခိုက္လာမွာ စိုးရိမ္ရ တယ္လို႔ Myanmar Birds and Nature Society မွေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးက ေျပာပါတယ္။
`မ်က္စိနဲ႔မျမင္ႏိုင္တာေတြ ျမင္ႏိုင္တာေတြအကုန္လံုး မ်ိဳးတုန္းသြားႏိုင္တယ္။ ေလွ်ာ့တိုက္တာေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားတဲ့ေဂဟစနစ္ကို လူမျမင္ရဘူး။ ကင္ဆာလိုပဲ က်ိတ္ၿပီးေသသြားတဲ့ဟာ´ လို႔ Myanmar Birds and Nature Society မွေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ကမွတ္ခ်က္ျပဳပါတယ္။
မုိးယင္းႀကီးအင္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးဌာနမွ ငါးလုပ္ငန္းဦးစီးဌာနနဲ႔ပူးေပါင္းၿပီး လွ်ပ္စစ္၀ါယာေလွ်ာ့တိုက္ ငါးဖမ္းသူေတြကိုအေရးယူေလ့ရွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ငါးရစ္တက္ခ်ိန္ေတြမွာ မည္သည့္ငါးမ်ိဳးကိုမွ ဖမ္းဆီးခြင့္မေပးဘဲ လိုက္လံဖမ္းဆီးအေရးယူေဆာင္ရြက္ပါတယ္။
အဲသည္လုိအခ်ိန္မ်ိဳးေတြမွာ မိသားစုစား၀တ္ေနေရးအခက္အခဲျဖစ္ၾကတယ္လို႔ တံငါသည္မိသားစုေတြကဆုိပါတယ္။
`အိမ္ကလူငါးဖမ္းတာအေျခအေနမေကာင္းေတာ့ ကၽြန္မကေဆးလိပ္လိပ္တယ္။ အိမ္စားစရိတ္မေလာက္ေပမယ့္ အေၾကြးေတြမမ်ားလာေအာင္ေတာ့ ထိန္းထားရတာေပါ့´ လို႔ မုိးယင္းႀကီးအင္းကိုမွီခိုေနရတဲ့ တံငါသည္အိမ္ရွင္မတစ္ဦးျဖစ္သူ မသန္းေအး(၃၇ ႏွစ္) က မိသားစုစား ၀တ္ေနေရးေျဖရွင္းပံု ကိုေျပာျပ တယ္။
ယခုႏွစ္ငါးရစ္တက္ခ်ိန္မွာ အဖမ္းအဆီးမ်ားတာေၾကာင့္၄င္းရဲ႕ခင္ပြန္းငါးဖမ္းမထြက္ႏိုင္တာ ငါးရက္ခန္႔ရွိၿပီး တစ္ဖက္တစ္လမ္းက ၀င္ေငြရွာရတာျဖစ္တယ္လို ႔ဆိုပါတယ္။ ေဆးေပါ့လိပ္တစ္လိပ္ လိပ္ခအျဖစ္ ေငြတစ္က်ပ္ရရွိၿပီး ကၽြမ္းက်င္တဲ့အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးတစ္ရက္ကို ေဆးလိပ္ ၁၂၀၀ ၀န္းက်င္ခန္႔လိပ္ႏိုင္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ သူတို႔မိသားစု၀င္ေငြဟာပံုမွန္မရွိဘဲ တစ္ရက္ကို ၃,၀၀၀ က်ပ္ကေန ၅,၀၀၀က်ပ္၀န္းက်င္ရရွိၿပီး ငါးအမိမ်ားတဲ့ေန႔ေတြမွာေတာ့ အဲဒိထက္ ၀င္ေငြ ပိုတယ္လို႔ဆုိပါတယ္။
ယခုခ်ိန္ဟာ ကေလးေတြေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ကေလးေက်ာင္းစရိတ္အခက္ခဲကိုေျဖရွင္းဖို႔ လက္ရွိသံုးေနတဲ့ ငါးဖမ္းေလွကိုေရာင္းၿပီး သူ႔ထက္နည္းနည္းေသးတဲ့ေလွကိုျပန္၀ယ္မယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ပိုတဲ့ေငြနဲ႔ကေလးေက်ာင္းထားဖို႔ စီစဥ္ရမွာျဖစ္တယ္လို႔ မသန္းေအးကေျပာျပတယ္။
ထိန္းသိမ္းေရးအတြက္ အခ်က္သံုးခ်က္
ျမန္မာ့ေက်းလက္ေဒသေတြမွာ အလုပ္အကိုင္ရွားပါးမႈနဲ႔ ပညာေကာင္းစြာမသင္ၾကားႏိုင္မႈေတြက ေဒသဖြ႕ံၿဖိဳးတုိးတက္ေရးကိုေႏွာင့္ေႏွးေစၿပီး သည္ကိစၥကို တာ၀န္ရွိအာဏာပိုင္ေတြက မေျဖရွင္းေပးႏိုင္သေရြ႕ ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးလုပ္ငန္းေတြကို လုပ္ေဆာင္ဖုိ႔ခက္ခဲေနဦးမွာျဖစ္တယ္လို႔ သားငွက္တိရိစၧာန္ထိန္းသိမ္းေရးအန္ဂ်ီအိုတစ္ခုမွ ပညာရွင္တစ္ဦးက မွတ္ခ်က္ေပးပါတယ္။ ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္ေရးလုပ္ငန္းေတြလုပ္တဲ့အခါ ၄င္းေဒသကို မွီခုိေနထုိင္သူေတြရဲ႕ တက္ၾကြစြာပါ၀င္လႈပ္ရွားမႈကလြန္စြာအေရးႀကီးပါတယ္။
`ပထမအခ်က္က Listining။ နားေထာင္ၿပီးေတာ့မွ Understanding။ အဲဒါေတြသေဘာေပါက္ၿပီဆိုမွ Participating။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာ ကေလာလာဆယ္ စားဖို႔အတြက္ပဲလုပ္ေနရေတာ့ Listining နဲ႔တင္ၿပီးသြားတဲ့သူေတြအမ်ားႀကီး´ လို႔ ၄င္းကရွင္းျပပါတယ္။
`စားစရာမရွိတဲ့သူက နားေထာင္ဖုိ႔လည္းအခ်ိန္ေပးႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ သူတုိ႔ကုိအရင္ဆံုး စားစရာရွိေအာင္လုပ္ေပးႏိုင္မွ က်န္တာေတြဆက္လုပ္လုိ႔ရမွာ။ အသက္ရွင္ရပ္တည္ေရးအတြက္ ရုန္းကန္ရတာကို တစ္ဖက္သတ္အျပစ္တင္ေနလို႔ မရပါဘူး´ လို႔ သူကဆက္ေျပာတယ္။
အက်င့္ပ်က္ခ်စားတဲ့အစိုးရ၀န္ထမ္းေတြနဲ႔ အာဏာပိုင္ေတြနဲ႔နီးစပ္ တဲ့စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြရဲ႕ေလာဘေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕သဘာ၀ သယံဇာတေတြေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္အတြင္းမွာ အလ်င္အျမန္ျပဳန္းတီးလာခဲ့ပါတယ္။
သဘာ၀ေတာေတြခုတ္ထြင္ၿပီး ဆီအုန္းနဲ႔ရာဘာစိုက္ပ်ိဳးျခင္း၊ သစ္ေတာေတြထုတ္ေပးႏိုင္စြမ္းထက္ အလြန္အကၽြံ ထုတ္ယူသံုးစြဲျခင္း နဲ႔ ေရႊတြင္းေတြအၾကီးအက်ယ္လုပ္ခြင့္ေပးတာေၾကာင့္ ေျမၿပိဳမႈေတြ၊ ျမစ္ေရႀကီးမႈေတြနဲ႔ ေရညစ္ညမ္းမႈေတြျဖစ္လာတာကို ေထာက္ျပေျပာဆိုပါတယ္။ 
၄င္းလုပ္ငန္းေတြဟာ ေဒသပတ္၀န္းက်င္ကိုအမွီျပဳေနထုိင္ၾကရတဲ့အေျခခံလူထုအပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေတာ္ကို အက်ိဳးစီးပြား ျဖစ္ထြန္းေစတဲ့လုပ္ငန္းေတြမဟုတ္ဘဲ ေရေပၚဆီလူတန္းစားတစ္စုနဲ႔ အာဏာပိုင္ေတြအက်ိဳးစီးပြားအတြက္သာ ျဖစ္တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။
`အန္ဂ်ီအုိေတြက ပညာေပးတာ၊ ေမတၱာရပ္ခံတာပဲလုပ္လို႔ရမယ္။ ေဒသခံေတြဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ဖို႔နဲ႔ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ကို အလြန္အကၽြံစီးပြားျဖစ္သံုးေနတဲ့သူေတြကို ဥပေဒအရစီမံႏိုင္ဖုိ႔က်ေတာ့ အာဏာပိုင္အဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ႕ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈလိုပါတယ္´ လို႔ အဆိုပါပညာရွင္ကေျပာပါတယ္။
မုိးယင္းႀကီးေရတိမ္ေဒသမွာ ငွက္နဲ႔ ငါးအျပင္ လိပ္ေတြကိုပါေတြ႕ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေစ်းေကာင္းေပး၀ယ္တဲ့သူေတြရွိတာေၾကာင့္ ၄င္းအင္းထဲမွာ လိပ္ေတြအေတာ္ရွားပါးလာၿပီျဖစ္တယ္လို႔ တံငါသည္ေတြကဆုိပါတယ္။
`ဟိုးအရင္ကလိပ္ဥေတြပါရတတ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္လိပ္မျမင္ရတာ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီေနၿပီ´ လို႔ သားႀကီးကေျပာပါတယ္။ ၀ါယာေလွ်ာ့တိုက္နည္းကို သူအသံုးျပဳ လာ တာ ေလးႏွစ္ေက်ာ္ရွိပါၿပီ။
လွ်ပ္စစ္၀ါယာေလွ်ာ့တုိက္နည္းေၾကာင့္ ငါးမ်ိဳးေတြရွားပါးလာႏိုင္တယ္ဆိုတာကိုလည္း သားႀကီးကသိေနသူပါ။ သူကိုယ္တုိင္လည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ဓါတ္လိုက္ခံ ဖူးေပမယ့္ တစ္ႏွစ္အရြယ္ သားကေလးတစ္ေယာက္ရွိတဲ့ သူ႔မိသားစုစား၀တ္ေနေရးအတြက္ သည္အလုပ္ကိုမလုပ္ရင္ ရြာမွာတျခား၀င္ေငြရစရာလမ္း မရွိေတာ့ဘူးလို႔ သူကေျပာတယ္။ သူ႔ကေလးေတြလက္ထက္မွာ ငါးေတြရွိတာ၊မရွိတာထက္ ေလာေလာဆယ္ မိသားစုစား၀တ္ေနေရးကိုသာ ေျဖရွင္းေပးေန ရတယ္လို႔ သားႀကီးကဆုိပါတယ္။
` ဒီေသမင္းတမန္ကိုေက်ာပိုးၿပီး ငါးေတြကိုဓါတ္လိုက္ေအာင္မလုပ္ရင္ ေလာေလာဆယ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ထမင္းငတ္သြားလိမ့္မယ္´ လို႔ ဘက္ထရီအိုးနဲ႔တြဲထားတဲ့ စက္ခလုပ္ခံုကိုပုတ္ျပရင္း သူကေျပာတယ္။
                                                                                                      ေဇယ်ာလိူင္
မူရင္းလင့္မွာဖတ္ခ်င္ရင္ဒီမွာႏွိပ္ပါ